Bəzən avtobusda bir mahnı eşidərsən... Başını şüşəsinə
söykəyər... Uzaqlara aparar xəyalların səni...
Uzaq xatirələr, Uzaq yollar, Səndən uzaqda olan insanları
xatırlayrsan....
Həmin anın bitməsini heç istəmərsən...
Ama mahnı bitər, Və sən artıq düşməlisən avtobusdan...
Evə gələrsən, Həmin mahnını axtararsan həyəcanla...
Həmin hissləri yaşamaq keçər ağlından... Düşünmək
istəyərsən, Bütün həyatını yenidən...
Ama nə olur olsun yaşaya bilmərsən həmin hissləri...
Bax Sevgidə elədi... Nə olur olsun geriyə qayıtmaz, əvəz
etmək istədiklərin... Heç kim anlamaz Səni... Bəlkədə çox
üstün olar yenisi, "Köhnəsindən" ama, Sən Onda bir
səhv axtararsan mütləq, Ürəyində olana haqq vermək
üçün....
Kiçik bir ürəyin hər tərəfini dolmuş hiss edərsən...
Ama əslində Sənin sevginə layiq olan biri, Əlindən
yapışmalı, gözlərinə baxmalı idi...
Yalnızsan Sən!
Neçə ürəkdə olsanda, Sənin ürəyin çoxdan başqasının
oyuncağı olub artıq..!
Unutmağı bacara bilmirsən hə?
İndi harda olduğunu, Nə etdiyini bilmək istəyirsən... Üzü,
gülüşü, Susmağı bir saniyə ağlından çıxmır...
İçdiyiniz çay belə ağlınıza gəlir, Getdiyiniz yerlər,
Dalaşdığınız mövzular...
Alınmır bilirəm, Ona bənzəyir kimininsə gözləri...
Kimininsə əlləri...
Bir soyuğun ortasında gəzən, evsiz bir insan kimi hiss
edirsən özünü... Soyuqlar getmir Səndən, donur bütün
xəyalların...
Bəzən təklikdə suallar soruşursan özündən...
Görəsən həyatında biri varmı? Görəsən kimisə öpübmü
dodaqlarından? Birini qucaqladımı?
Və sonra.... Və sonra ən acılı Sual gələr ağlına..."Görəsən
unudubmu Məni?"
Bilirəm bu sizin hisslərinizdi.... Bilirəm alınmır...
Unutmaq olmur heçnəyi....
Çünki, Sən Sadəcə Sevirsən, Və Sevəcəksən!
Heç vaxt getməyəcəksən Xəyallarından!
